Łuszczyca to choroba przewlekła skóry o charakterze niezakaźnym, której charakterystyczną cechą są blaszki rumieniowate z grubymi, błyszczącymi łuskami. Szczyt zachorowań notuje się w drugiej i trzeciej dekadzie życia.

Czynniki wywołujące oraz zaostrzające łuszczycę to:

  • zakażenia (paciorkowiec wywołujący np. anginę)
  • leki
  • światło ultrafioletowe
  • nadużycie alkoholu
  • stres

Łuszczyca ma charakterystyczne umiejscowienie na skórze osoby chorej, a mianowicie na przednim aspekcie stawów kolanowych i łokciowych, na tułowiu oraz owłosionej skórze głowy.

W wyniku łuszczycy może dojść do poważnych powikłań w postaci stanów zapalnych stawów, często imitujących choroby reumatoidalne, lecz badania czynnika reumatoidalnego dają negatywne wyniki.

Klasyczne podejście do leczenia łuszczycy to miejscowe użycie maści, najczęściej z kortykosteroidami.

Wypryski skórna (Egzema)

Wypryski skórne (egzemy) to zapalne zmiany niezakaźne skóry, w odpowiedzi na czynnik drażniący, który często pozostaje nieznany. Egzema może mieć charakter ostry lub przewlekły z różniącymi się objawami w zależności od stadium. W formach ostrych najczęściej zauważa się rumień, gąbczaste pęcherze skórne oraz świąd skóry związany z reakcją histaminową. Pęcherze mogą się sączyć i w konsekwencji powstają strupy. Przewlekła postać egzemy występuje w następstwie fazy ostrej w wyniku drapania. Charakterystyczne objawy to pogrubienie naskórka, i skóry właściwe zwane zliszowaceniem.

W przypadku astmy czy alergii, często współwystępuje postać atopowa egzemy, z charakterystycznym świądem skóry oraz okresami zaostrzeń i remisji. Wypryski atopowe ujawniają się we wczesnym dzieciństwie, a objawy są charakterystyczne dla poszczególnych okresów życia:

  • u niemowląt egzema pojawia się na twarzy oraz rękach,
  • w dzieciństwie wypryski lokalizowane są w dołach łokciowych, podkolanowych, okolicy nadgarstków oraz kostek i na szyi,
  • u dorosłych egzema przyjmuje lokalizację na dłoniach

Leczenie farmakologiczne jest w pełni leczeniem objawowym przy użyciu maści steroidowych oraz leków przeciwhistaminowych i antybiotyków.

Metoda Gesreta, a leczenie łuszcycy i egzemy

Jak już opisaliśmy leczenie metodą Gesreta astmy oskrzelowej, jako pochodnej zaburzenia pracy układu autonomicznego, tak również na podstawie mechanizmów wywołujących alergie i choroby skórne jak egzemy, czy łuszczyca, możemy przybliżyć racjonalność użycia metody Gesreta w terapii tych schorzeń. W przypadku gruczołów skórnych zaopatrzenie neurologiczne pochodzi z autonomicznego układu nerwowego, stąd można twierdzić, że kluczowe jest stymulowanie ciała pacjenta w taki sposób, który pozwoli na wpłynięcie na  funkcję owego układu.

Rola stresu, a choroby atopowe

Rola stresu w występowaniu wyżej wymienionych chorób jest podkreślana każdorazowo. Reakcje stresowe są kontrolowane przez autonomiczny układ nerwowy (reakcja walki lub ucieczki). W wyniku zadziałania stresora układ nerwowy uruchamia tak zwaną oś stresową podwzgórze – przysadka mózgowa – nadnercza, która to oś ma za zadanie produkować hormony stresu. Również uaktywniana jest reakcja odpornościowa. Jeżeli nasz układ odpornościowy produkuje komórki odpowiedzialne za reakcje organizmu w chorobach atopowych to w wyniku stresu pojawia się atak astmy, zaostrzenie choroby skórnej lub alergii. Wiedząc o negatywnym działaniu stresu, osoba cierpiąca na opisywane schorzenia powinna nie tylko poddawać się leczeniu, ale również musi zadbać profilaktykę poprzez metody radzenia sobie ze stresem. Takie postępowanie jest bardziej racjonalne i może ograniczyć ilość zażywanych leków, które mogą mieć negatywne skutki w obrębie innych układów ciała.

Piśmiennictwo:

  1. Beasley, R., & of Asthma, T. I. S. (1998). Worldwide variation in prevalence of symptoms of asthma, allergic rhinoconjunctivitis, and atopic eczema: ISAAC. The Lancet, 351(9111), 1225-1232.
  2. Bockenhauer S, Julliard K, Lo K, Huang E, Sheth A. Quantifiable effects of osteopathic manipulative techniques on patients with chronic asthma. J Am Osteopath Assoc 2002;102(7):371–375.
  3. Campbell SM, Sammons DL, Sarsama-Nixon RM, Holsinger JM, Stephenson S, Walkowski S. Dermatology: A Specialty That Exemplifies the Osteopathic Medical Profession. J Am Osteopath Assoc 2011;111(5):335–338.
  4. Cork, M. J. (1996). The role of Staphylococcus aureus in atopic eczema: treatment strategies. Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology, 7, S31-S37.
  5. Lago, R. M. V., daSilva Filho, M. A. F., & Nery dosSantos, A. C. (2015). Effect of osteopathic maneuvers in the treatment of asthma: review of literature. Manual Therapy, Posturology & Rehabilitation Journal= Revista Manual Therapy, 13.
  6. Marshall GD. Internal and External Environmental Influences in Allergic Diseases. J Am Osteopath Assoc 2004;104(5_suppl):1S–6S.
  7. Ziment, Irwin, and Donald P. Tashkin. “Alternative medicine for allergy and asthma.” Journal of allergy and clinical immunology 106.4 (2000): 603-614.
  8. Strona internetowa: http://www.asthma-reality.com/anglais.htm